رباعی شمارهٔ ۵۴: ای غایب چشم و حاضر دل چونی؟

ای غایب چشم و حاضر دل چونی؟

وی شاخ گل شکفته در گل چونی؟

یک بار نگویی به رفیقان وداع

کاخر تو در آن اول منزل چونی؟