حکایت شمارهٔ ۱۷: همچنین در قاعِ بسیط مسافری گم شده بود و قوت و قوَّتش به آخر آمده و دِرَمی چند بر میان داشت، بسیاری بگردید و ره به جایی نبرد، پس به سختی هلاک شد. طایفه

نوشته سعدی در گلستان سعدی فصل باب سوم در فضیلت قناعت

همچنین در قاعِ بسیط مسافری گم شده بود و قوت و قوَّتش به آخر آمده و دِرَمی چند بر میان داشت، بسیاری بگردید و ره به جایی نبرد، پس به سختی هلاک شد. طایفه‌ای برسیدند و درم‌ها دیدند پیشِ رویش نهاده و بر خاک نبشته:


گر همه زَرِّ جعفرى دارد

مَردِ بى‌توشه برنگیرد گام


در بیابان فقیرِ سوخته را

شلغمِ پخته بِه که نقرهٔ خام


نظر خود را بنویسید

نظرات