حکمت شمارهٔ ۱۹: دو کس دشمن ملک و دینند: پادشاه بی حلم و زاهد بی علم.

نوشته سعدی در گلستان سعدی فصل باب هشتم در آداب صحبت

حکمت شمارهٔ ۱۸: خشم بیش از حد گرفتن وحشت آرد و لطف بی وقت هیبت ببرد. نه چندان درشتی کن که از تو سیر گردند و نه چندان نرمی که بر تو دلیر شوند. حکمت شمارهٔ ۲۰: پادشه باید که تا به حدی خشم بر دشمنان نراند که دوستان را اعتماد نماند. آتش خشم اول در خداوند خشم اوفتد پس آنگه زبانه به خصم رسد یا نرسد.

دو کس دشمن ملک و دینند: پادشاه بی حلم و زاهد بی علم.


بر سر ملک مباد آن ملک فرمانده

که خدا را نبود بندهٔ فرمانبردار


نظر خود را بنویسید

نظرات