حکمت شمارهٔ ۹۴: گدای نیک انجام به از پادشای بد فرجام.

نوشته سعدی در گلستان سعدی فصل باب هشتم در آداب صحبت

حکمت شمارهٔ ۹۳: آن را که گوش ارادت گران آفریده‌اند، چون کند که بشنود و آن را که کمند سعادت کشان می‌برد، چه کند که نرود؟ حکمت شمارهٔ ۹۵: زمین را ز آسمان نثار است و آسمان را از زمین غبار. کلُّ اِناءٍ یَتَرشَّحُ بِما فیهِ.

گدای نیک انجام به از پادشای بد فرجام.


غمی کز پیش شادمانی بری

به از شادیی کز پسش غم خوری


نظر خود را بنویسید

نظرات