رباعیات

شماره ۱: آن کس که ز ناصواب بشناخت صواب شماره ۲: تا هجر تو کرد بر وصال تو شتاب شماره ۳: دی با رهی ، ای رنگ گل و بوی گلاب شماره ۴: ای دل ، ز شراب عشق گشتی سرمست شماره ۵: ای صبر ، از آن نگار بیداد پرست شماره ۶: زان گونه ز پولاد ترا دست بخست شماره ۷: چون بد عهدی گشت از تو این عهد درست شماره ۸: گه گویم : کار ترا گیرم سست شماره ۹: سوز دل من ز بهر بار غم تست شماره ۱۰: آن کیست که آگاه ز حس و خردست : شماره ۱۱: در عشق بتی دلم گرفتار شدست شماره ۱۲: عقل تو ببخت رهنمای تو بسست شماره ۱۳: از برف سر کوه چو ذات الحبکست شماره ۱۴: ایام درشت رام تاج الملکست شماره ۱۵: چیزی که دویست و بیست صد افزونست شماره ۱۶: آن کس که ز بهر او مرا غم نیکوست شماره ۱۷: مر کلک ترا سخاوت ، ای خسرو ، خوست شماره ۱۸: دل بر کندم زین تن بیمار ، ای دوست شماره ۱۹: در چشم من از آتش عشق تو نمیست شماره ۲۰: ای رای تو با ضمیر گردون شد جفت شماره ۲۱: تا در دل من گل هوای تو شکفت شماره ۲۲: چون بر همه کس نمی شود راز نهفت شماره ۲۳: تا از برم آن یار پسندیده برفت شماره ۲۴: ای گشته پراکنده سپاه و حشمت شماره ۲۵: ای تو تبتی مشک و حسودت زرغنج شماره ۲۶: گر شاه سه شش خواست سه یک زخم افتاد شماره ۲۷: مر جاه ترا بلندی جوزا باد شماره ۲۸: در عشق تو چشمم از جهان دوخته باد شماره ۲۹: یزدان خرد و کمال راه تو نهاد شماره ۳۰: گم بوده زتو جنت و کوثر یابد شماره ۳۱: نی مهر تو در هیچ نگین می گنجد شماره ۳۲: مادح ز عطای تو توانگر گردد شماره ۳۳: هر روز بتم با دگری پیوندد شماره ۳۴: فردا علم عشق برون خواهم زد شماره ۳۵: ای مه ، بکف ابر زبون خواهی شد شماره ۳۶: بیهوده بر آزار من ، ای سرو بلند شماره ۳۷: هر گه که بخندد آن نگار دلبند شماره ۳۸: پیچیدن افعی بکمندت ماند شماره ۳۹: نوروز شکفته از لقای تو برند شماره ۴۰: عشق تو مرا از دل و از جان برکند شماره ۴۱: عشق تو زهر دل آشیانی نکند شماره ۴۲: آن دل ، که ببند عشق کس بسته نبود شماره ۴۳: ای شاه ، جهان زود بکام تو شود شماره ۴۴: چون قفل نشاط را شود باغ کلید شماره ۴۵: گر نعل سمند تو بر آهن ساید شماره ۴۶: مرد آنکه شدن را بشتاب آراید شماره ۴۷: از خاک چمن بوی سمن می آید شماره ۴۸: چون لعل کند سنان سر از خون جگر شماره ۴۹: عشن تو مرا توانگری آرد بر شماره ۵۰: گر عشق تو بر من آورد رنج بسر شماره ۵۱: با عشق بتان چو اوفتادت سروکار شماره ۵۲: چون بر کشی آن بلارک گوهردار شماره ۵۳: سردست و مسافتیست تا فصل بهار شماره ۵۴: غافل شدی ، ای نفس ، دگر باره ز کار شماره ۵۵: ملک تو ، شها ، درخت نو بود ببار شماره ۵۶: مهر وی من ، آن یافته از خوبی بهر شماره ۵۷: آن شد که ترا رفت همی با ما ناز شماره ۵۸: ای گل رخ سرو قامت ، ای مایه ناز شماره ۵۹: زان روز که من عشق تو کردم آغاز شماره ۶۰: صد لابه و صد بند حیل کردی باز شماره ۶۱: یک چند بدام عشق بودم بگداز شماره ۶۲: یک ره که گرفت خصم بدخواهی ساز شماره ۶۳: ای چون هستی برده دل من بهوس شماره ۶۴: چون بی تو زنم بیاد مهر تو نفس شماره ۶۵: یک چند بعزتم نمودی وسواس شماره ۶۶: جان زخم سر زلف تو گرداند ریش شماره ۶۷: ناگاه همی زدم من ، ای شمع و چراغ شماره ۶۸: تا ز ابر فراق تو ببارید تگرگ شماره ۶۹: از هیبت تو بریزد اندر صف جنگ شماره ۷۰: گر خواهی ، ازین حشمت والا بمثل شماره ۷۱: از حمله سمند تو ، ز آسیب نعال شماره ۷۲: اندر خوبی ترا فزودست جمال شماره ۷۳: بر جاه تو ، ای خواجه شود هر عیال شماره ۷۴: با زور تو ، ای عالم احسان و کرم شماره ۷۵: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام شماره ۷۶: در شهر هری عاشق زار تو منم شماره ۷۷: در دیدۀ دل جلوه گرت می بینم شماره ۷۸: بر تیغ بلاهای تو تا پاک شوم شماره ۷۹: چون پیش دل این هجر بناکامه نهم شماره ۸۰: بیجادۀ لولوی تو سیم اندر میم شماره ۸۱: زآن بر دو لبت ز بوسه مرزوق نیم شماره ۸۲: ای آنکه تویی نور دل و شمع روان شماره ۸۳: این نافرمان دل ، ار پذیرد فرمان شماره ۸۴: ای عادت تو به وعده صادق بودن شماره ۸۵: ناشاد مرا ، ای بت نوشاد ، مکن شماره ۸۶: ای برده فراق تو فراغ دل من شماره ۸۷: ای کرده به بی وفایی آهنگ ، مرو شماره ۸۸: بر عاج بنا گوش چو سیم و خز تو شماره ۸۹: گفتم : بکنم دو دست کوتاه از تو شماره ۹۰: هر چند به دردم از دل محکم تو شماره ۹۱: تا بود ز روی مهر لاف من و تو شماره ۹۲: ای همت من رسیده پاک از پی تو شماره ۹۳: ای فخر زمانه را ز پیوندی تو شماره ۹۴: دل تنگم از ان جهان پیوسته شماره ۹۵: از جور و ستیز تو بهر بیهده ای شماره ۹۶: ای شمع ، که پیش نور دود آوردی شماره ۹۷: گر عقل مکان گیر مصور بودی شماره ۹۸: از شست ، شها ، چو ناوکی بگذاری شماره ۹۹: آن به که جهان را بدل شاد خوری شماره ۱۰۰: اول قدم آنست که جان در بازی شماره ۱۰۱: بی آنکه ز من بتو بدی گفت کسی شماره ۱۰۲: تا بنده شد از هوا قرین هوسی شماره ۱۰۳: دردا و دریغا که چنین در هوسی شماره ۱۰۴: من عاشق تو ، نه بر توام دسترسی شماره ۱۰۵: می کوشیدیم کز تو سازیم کسی شماره ۱۰۶: گر من ، صنما سوی تو ره یافتمی شماره ۱۰۷: آن قوم کجا نزد تو پویند همی شماره ۱۰۸: اقبال براندت که حکمت خوانی