شماره ۳۶: بیهوده بر آزار من ، ای سرو بلند

نوشته ازرقی هروی در دیوان ازرقی هروی فصل رباعیات

شماره ۳۵: ای مه ، بکف ابر زبون خواهی شد شماره ۳۷: هر گه که بخندد آن نگار دلبند

بیهوده بر آزار من ، ای سرو بلند

تیغت شستی بخون و خوردی سوگند


گر من بهلاک خویش گشتم خرسند

باری تو ز خویشتن چنین بد مپسند


نظر خود را بنویسید

نظرات