شماره ۱۰۲: تا بنده شد از هوا قرین هوسی

تا بنده شد از هوا قرین هوسی

جز ناله ز بنده بر نیاید نفسی

فریاد رسم نیست بغیر از تو کسی

فریاد ز دست چون تو فریاد رسی