قصاید
نوشته ازرقی هروی در دیوان ازرقی هروی
قصیده های ازرقی هروی
شماره ۱: چه جرمست اینکه هر ساعت ز روی نیلگون دریا
شماره ۲: بفرخی و سعادت بخواه جام شراب
شماره ۳: ای از کمال حسن تو جزوی در آفتاب
شماره ۴: بر سر دنیا فکند از نور چادر ماهتاب
شماره ۵: در قناعت و توفیق دین و مذهب راست
شماره ۶: رمضان موکب رفتن زره دور آراست
شماره ۷: یک نیمه عمر خویش ببیهودگی بباد
شماره ۸: عروس ماه نوروزی چه کرد آن دانۀ گوهر؟
شماره ۹: به فال همایون و فرخنده اختر
شماره ۱۰: ابر سیمابی اگر سیماب ریزد بر کمر
شماره ۱۱: عید شاداب درختیست که تا سال دگر
شماره ۱۲: بفال سعد و خجسته زمان و نیک اختر
شماره ۱۳: همایون جشن عید و ماه آذر
شماره ۱۴: چه روز بود که آن ، ماهروی سیمین بر
شماره ۱۵: از آن دو عارض سوسن نمای لاله اثر
شماره ۱۶: بار دیگر بر ستاک گلبن بی برگ و بار
شماره ۱۷: عید مبارک آمدو بر بست روزه بار
شماره ۱۸: چون چتر روز گوشه فرو زد بکوهسار
شماره ۱۹: خوش و نکو ز پی هم رسید عید و بهار
شماره ۲۰: دی در آمد ز در آن لعبت زیبا رخسار
شماره ۲۱: این بربطیست صنعت او سحر آشکار
شماره ۲۲: بوقت صبح یکی نامه ای نوشت بهار
شماره ۲۳: جشن و نوروز دلیلند بشادی بهار
شماره ۲۴: اکنون که تر و تازه بخندید نو بهار
شماره ۲۵: در روزگار کامروا باد و شاد خوار
شماره ۲۶: میرود سنجابگون بر چرخ از دریا بخار
شماره ۲۷: چون مساعد شد زمان و چون موافق گشت یار
شماره ۲۸: ای دست منت تو بمن بنده در دراز
شماره ۲۹: ای مبارک تر از ستارۀ روز
شماره ۳۰: شاه کرده است رای زی پوشنگ
شماره ۳۱: ز موج دریا این آبر آسمان آهنگ
شماره ۳۲: ایا بجود و بآزادگی بدهر مثل
شماره ۳۳: اهل گردون دوش چون دیدند بر گردون هلال
شماره ۳۴: ز نور قبۀ زرین آینه تمثال
شماره ۳۵: از هری گر سوی اوغان شوی، ای باد شمال
شماره ۳۶: ایا از ملک زادگان فخر عالم
شماره ۳۷: آمد رمضان بخیر مقدم
شماره ۳۸: دوش در گردن شب عقد ثریا دیدم
شماره ۳۹: باز بر طرف مه از غالیه طغرا دیدم
شماره ۴۰: ایا بفضل و کرم یاد کرده از کارم
شماره ۴۱: بر آن صحیفة سیمین مسای مشک مقیم
شماره ۴۲: ای گلبن روان و روان را بجای تن
شماره ۴۳: ز تاب عنبر با تاب بر سهیل یمن
شماره ۴۴: رخسار و قد و زلف و بناگوش یار من
شماره ۴۵: سوسن و سنبل نمود از زلف و عارض یار من
شماره ۴۶: گویی که ماه و مشتری از جرم آسمان
شماره ۴۷: المنه لله که خورشید خراسان
شماره ۴۸: دوش تا روز فراخ آن صنم تنگ دهان
شماره ۴۹: بهار تازه ز سر تازه کرد لاله ستان
شماره ۵۰: مهرگان نو درآمد، بس مبارک مهرگان
شماره ۵۱: در سپهر دولت آمد کامجوی و کامران
شماره ۵۲: بمژده خواستی آن نور چشم و راحت جان
شماره ۵۳: ای بزمین بر ، بزرگ سایۀ یزدان
شماره ۵۴: آسمان گون قرطه پوشید،آن چو ماه آسمان
شماره ۵۵: ای مر ابدان بزرگی را بپیروزی روان
شماره ۵۶: بگداخت آبگینۀ شامی در آبدان
شماره ۵۷: مرا درین تن و این دیدۀ چو لاله ستان
شماره ۵۸: ای سخن زیر دست خامۀ تو
شماره ۵۹: مگر که زهره و ما هست نعت آن دلخواه
شماره ۶۰: مبارکی و سعادت نمود روی بشاه
شماره ۶۱: ز روی و قد تو بی شک صنوبر آید و ماه
شماره ۶۲: چو کوس عید ز درگه بکوفتند پگاه
شماره ۶۳: چو آفتاب شد از اوج خود بخانۀ ماه
شماره ۶۴: ای شکسته تیره شب بر روی ، روشن مشتری
شماره ۶۵: طالع پیروز بختی ، مایۀ نیک اختری
شماره ۶۶: پریرخی که ز شرمش نهان شدست پری