قصاید

نوشته ازرقی هروی در دیوان ازرقی هروی

قصیده های ازرقی هروی

شماره ۱: چه جرمست اینکه هر ساعت ز روی نیلگون دریا شماره ۲: بفرخی و سعادت بخواه جام شراب شماره ۳: ای از کمال حسن تو جزوی در آفتاب شماره ۴: بر سر دنیا فکند از نور چادر ماهتاب شماره ۵: در قناعت و توفیق دین و مذهب راست شماره ۶: رمضان موکب رفتن زره دور آراست شماره ۷: یک نیمه عمر خویش ببیهودگی بباد شماره ۸: عروس ماه نوروزی چه کرد آن دانۀ گوهر؟ شماره ۹: به فال همایون و فرخنده اختر شماره ۱۰: ابر سیمابی اگر سیماب ریزد بر کمر شماره ۱۱: عید شاداب درختیست که تا سال دگر شماره ۱۲: بفال سعد و خجسته زمان و نیک اختر شماره ۱۳: همایون جشن عید و ماه آذر شماره ۱۴: چه روز بود که آن ، ماهروی سیمین بر شماره ۱۵: از آن دو عارض سوسن نمای لاله اثر شماره ۱۶: بار دیگر بر ستاک گلبن بی برگ و بار شماره ۱۷: عید مبارک آمدو بر بست روزه بار شماره ۱۸: چون چتر روز گوشه فرو زد بکوهسار شماره ۱۹: خوش و نکو ز پی هم رسید عید و بهار شماره ۲۰: دی در آمد ز در آن لعبت زیبا رخسار شماره ۲۱: این بربطیست صنعت او سحر آشکار شماره ۲۲: بوقت صبح یکی نامه ای نوشت بهار شماره ۲۳: جشن و نوروز دلیلند بشادی بهار شماره ۲۴: اکنون که تر و تازه بخندید نو بهار شماره ۲۵: در روزگار کامروا باد و شاد خوار شماره ۲۶: میرود سنجابگون بر چرخ از دریا بخار شماره ۲۷: چون مساعد شد زمان و چون موافق گشت یار شماره ۲۸: ای دست منت تو بمن بنده در دراز شماره ۲۹: ای مبارک تر از ستارۀ روز شماره ۳۰: شاه کرده است رای زی پوشنگ شماره ۳۱: ز موج دریا این آبر آسمان آهنگ شماره ۳۲: ایا بجود و بآزادگی بدهر مثل شماره ۳۳: اهل گردون دوش چون دیدند بر گردون هلال شماره ۳۴: ز نور قبۀ زرین آینه تمثال شماره ۳۵: از هری گر سوی اوغان شوی، ای باد شمال شماره ۳۶: ایا از ملک زادگان فخر عالم شماره ۳۷: آمد رمضان بخیر مقدم شماره ۳۸: دوش در گردن شب عقد ثریا دیدم شماره ۳۹: باز بر طرف مه از غالیه طغرا دیدم شماره ۴۰: ایا بفضل و کرم یاد کرده از کارم شماره ۴۱: بر آن صحیفة سیمین مسای مشک مقیم شماره ۴۲: ای گلبن روان و روان را بجای تن شماره ۴۳: ز تاب عنبر با تاب بر سهیل یمن شماره ۴۴: رخسار و قد و زلف و بناگوش یار من شماره ۴۵: سوسن و سنبل نمود از زلف و عارض یار من شماره ۴۶: گویی که ماه و مشتری از جرم آسمان شماره ۴۷: المنه لله که خورشید خراسان شماره ۴۸: دوش تا روز فراخ آن صنم تنگ دهان شماره ۴۹: بهار تازه ز سر تازه کرد لاله ستان شماره ۵۰: مهرگان نو در‌آمد‌، بس مبارک مهرگان شماره ۵۱: در سپهر دولت آمد کامجوی و کامران شماره ۵۲: بمژده خواستی آن نور چشم و راحت جان شماره ۵۳: ای بزمین بر ، بزرگ سایۀ یزدان شماره ۵۴: آسمان گون قرطه پوشید،آن چو ماه آسمان شماره ۵۵: ای مر ابدان بزرگی را بپیروزی روان شماره ۵۶: بگداخت آبگینۀ شامی در آبدان شماره ۵۷: مرا درین تن و این دیدۀ چو لاله ستان شماره ۵۸: ای سخن زیر دست خامۀ تو شماره ۵۹: مگر که زهره و ما هست نعت آن دلخواه شماره ۶۰: مبارکی و سعادت نمود روی بشاه شماره ۶۱: ز روی و قد تو بی شک صنوبر آید و ماه شماره ۶۲: چو کوس عید ز درگه بکوفتند پگاه شماره ۶۳: چو آفتاب شد از اوج خود بخانۀ ماه شماره ۶۴: ای شکسته تیره شب بر روی ، روشن مشتری شماره ۶۵: طالع پیروز بختی ، مایۀ نیک اختری شماره ۶۶: پریرخی که ز شرمش نهان شدست پری