رباعیات

نوشته امیر معزی در دیوان معزی

رباعیات

شماره ۱: گر سینه بخست شاه سنجر ما را شماره ۲: بیقدرکند رخ تو لالستان را شماره ۳: ای تاخته از جهان جهانبانان را شماره ۴: شاها ادبی کن فلک بد خو را شماره ۵: شاها همه تدبیر صواب است تو را شماره ۶: جاوید شها عز و شرف باد تو را شماره ۷: مهرست ظفر نگین فرمان تو را شماره ۸: خورشید چو بیند ای ملک رای تورا شماره ۹: خورشید فلک سجده برد رای تو را شماره ۱۰: ای شاه چو بیند آسمان رای تو را شماره ۱۱: بر خلق توراست پادشاهی ملکا شماره ۱۲: در زلف تو آویخته دلبندی ها شماره ۱۳: ای جام تو آب و آتش ناب شراب شماره ۱۴: یازنده‌تر از روزشماری ای شب شماره ۱۵: تا شاه نشاط دجله کردست امشب شماره ۱۶: کوه از صف ترکان ملک ‌گردد پست شماره ۱۷: ای شاه زمین بر آسمان داری تخت شماره ۱۸: ای داده به تو خدای جاه پدرت شماره ۱۹: بر خاک سر کوی تو ای عشق پرست شماره ۲۰: تا شاه گشاده دست بر تخت نشست شماره ۲۱: این ابر که در شاهوار آوردست شماره ۲۲: گر خصم نخواست از حسد کار توراست شماره ۲۳: گر نور مه و روشنی شمع توراست شماره ۲۴: شاها همه آشوب ز بدخواه تو خاست شماره ۲۵: شاها اثر صبوح کاری عجب است شماره ۲۶: ای شاه به دولت از جهان بهر توراست شماره ۲۷: ای شاه زمانه بخت پیروز تو راست شماره ۲۸: رخشنده چو مهرست ضمیری که تو راست شماره ۲۹: با لشکر عشق تو مباهات خوش است شماره ۳۰: علم تو زعلم خضر و آصف بیش است شماره ۳۱: آن ابر که خاطرش به خاطر برق است شماره ۳۲: هر چند که بر زمانه فرمان من است شماره ۳۳: مخلوق فراوان است الله یکی است شماره ۳۴: دولت‌ که همه جهان به‌سنجر دادست شماره ۳۵: نور ملک ای ملک به نام تو درست شماره ۳۶: آتش تیغی و تا به محشر تف توست شماره ۳۷: ای شاه دل روشن تو جوشن توست شماره ۳۸: ای یار چو روزگار یار من و توست شماره ۳۹: دولت ‌که تو را داد به من زایل نیست شماره ۴۰: تا دین باشد به جز یکی یزدان نیست شماره ۴۱: بیدادی و فتنه در جهان آیین نیست شماره ۴۲: در عشق توام امید بهروزی نیست شماره ۴۳: در راه نسا ای ملک پاک سرشت شماره ۴۴: آن‌کس‌که چراغ مهر تو در بر یافت شماره ۴۵: تا از برم آن یار پسندیده برفت شماره ۴۶: ای شاه فلک یاد تو را نوش گرفت شماره ۴۷: گر یابد زهره آگهی از نامت شماره ۴۸: ای راحت جان ما ز دو مرجانت شماره ۴۹: از تیغ چو آب تو به رزم آتش زاد شماره ۵۰: خالق همه اقبال خلایق به تو داد شماره ۵۱: باکم ز منی پای تو اندر گل باد شماره ۵۲: هرگز دل تو به هیچکس شاد مباد شماره ۵۳: گیتی ملکا جز به تو آباد مباد شماره ۵۴: هر کار که هست جز به‌ کام تو مباد شماره ۵۵: ای ناصر دین ناصر تو یزدان باد شماره ۵۶: دلها همه در زلف تو آویخته باد شماره ۵۷: ایزد ملکا سعادت جم به تو داد شماره ۵۸: تا دولت تو به گرد گردون گردد شماره ۵۹: ای از همه خسروان چو افریدون فرد شماره ۶۰: ای صدر جهان هرکه می‌کین تو خورد شماره ۶۱: عشقت صنما به روی‌ زردم دارد شماره ۶۲: جانی‌که زمهر توست نقصان نبرد شماره ۶۳: تا عصمت ایزدت نکوخواه نکرد شماره ۶۴: ایزد که بنای دولتت عالی کرد شماره ۶۵: چون شاه جهان کمان کشیدن گیرد شماره ۶۶: هر تیر که شاه تیر گیر اندازد شماره ۶۷: ای شاه زمین فلک سریرتو سزد شماره ۶۸: سلطان علم عدل به هر عالم زد شماره ۶۹: من با تو بتا نفس نمی‌یارم زد شماره ۷۰: چون شاه سرای پرده بر هامون زد شماره ۷۱: هر شب که وصال یار دلبر باشد شماره ۷۲: گر نعمت دشمنت ز حد بیرون شد شماره ۷۳: تا فتح تو تاریخ مسلمانی شد شماره ۷۴: چون شاه سوی تخت سرافراز آمد شماره ۷۵: چون رخ بگشاد آن نگار دلبند شماره ۷۶: گر ابر به جود خویشتن را چو تو خواند شماره ۷۷: از هیبت تو به روم کفار نماند شماره ۷۸: در عشق تو ای صنم مرا رای نماند شماره ۷۹: ای شاه بنای ملک محکم به‌تو ماند شماره ۸۰: در عشق تو زیر و بم هم‌آواز منند شماره ۸۱: تیراندازان همه گرو در بستند شماره ۸۲: خصمان تو لاف سپر زرد زدند شماره ۸۳: چون باز خیال تو پر و بال زند شماره ۸۴: هر شب که رهی فال ز روی تو زند شماره ۸۵: ترکان ملک با خرد و باهوشند شماره ۸۶: خصمان ملک چو جغد در ویرانند شماره ۸۷: گر بر فلک از تاجوران راه کنند شماره ۸۸: ای شاه تورا ماه نگین خواهد بود شماره ۸۹: تا چند دل تو چشمه نور بود شماره ۹۰: از عمر شبی به‌ کام دل دوشم بود شماره ۹۱: حیرت همه در درنگ و سنگ تو بود شماره ۹۲: هرکس که سزای افسر وگاه بود شماره ۹۳: هر بزم که کردی همه بهروزی بود شماره ۹۴: دجله ملکا زمان زمان بفزاید شماره ۹۵: خرگه زند وکارکسی نگشاید شماره ۹۶: سلطان جهان برکیارق باید شماره ۹۷: از درگه تو ملوک را تاج آید شماره ۹۸: شاها چو دلت در صف تدبیر آید شماره ۹۹: چون آتش خاطر مرا شاه بدید شماره ۱۰۰: حوران سپاهت ای شه شیر شکر شماره ۱۰۱: دست ملک ملوک عالم‌ سنجر شماره ۱۰۲: چون بر دل و سر نهم دو دست ای دلبر شماره ۱۰۳: ای رفته ز خانه مدتی سوی سفر شماره ۱۰۴: چون نرگس اگر نهیم در خاکستر شماره ۱۰۵: هستند به بزمت ای شه شیر شکار شماره ۱۰۶: شاها خردت هست به می خوردن یار شماره ۱۰۷: ای دشمن تو به قبضه قهر اندر شماره ۱۰۸: هرگز نشوم من از بت و باده صبور شماره ۱۰۹: ای شاه کجا گرم کنی باره بور شماره ۱۱۰: خستی دل من به غمزه ای بدر منیر شماره ۱۱۱: گر بخت بلند خواهی و عمر دراز شماره ۱۱۲: از کوی تو تا کوی من ای شمع طراز شماره ۱۱۳: چون چشم تو بر دلم شود تیر انداز شماره ۱۱۴: از جور قد بلند و موی پستش شماره ۱۱۵: شاهی که به رزم کاویان داشت درفش شماره ۱۱۶: در عشق تو بی‌روان نوان بودم دوش شماره ۱۱۷: دستور و شهنشه از جهان رایت خوش شماره ۱۱۸: نشناخت ملک سعادت اختر خویش شماره ۱۱۹: چون ابر کف تو بیند ای خسرو شرق شماره ۱۲۰: تا دید زمانه در دلم غایت عشق شماره ۱۲۱: چشمی دارم ز اشک پیمانه عشق شماره ۱۲۲: ای کرده همه جهان ز ناپاکان پاک شماره ۱۲۳: سقای ملک گرفت چنگ اندر چنگ شماره ۱۲۴: ای تیغ تو با قوت مریخ و زحل شماره ۱۲۵: از روضه حسن تو نگاری رسدم شماره ۱۲۶: ای سیمبر از عشق تو در رشته شدم شماره ۱۲۷: هر شب غم تو به مه اشارت‌کندم شماره ۱۲۸: ای یار شبی که بی‌رخت بگذارم شماره ۱۲۹: گرچه دل و سینه‌ کان گوهر دارم شماره ۱۳۰: هر شب ز غم تو دل ز جان برگیرم شماره ۱۳۱: گه سرو بلند حله بوشت خوانم شماره ۱۳۲: ای‌ گوی زنخ سخن ز گویت ‌گویم شماره ۱۳۳: مستم ملکا و هر چه اکنون‌گویم شماره ۱۳۴: چشم من و چشم آن بت تنگ دهان شماره ۱۳۵: تیغ ملک شرق خداوند جهان شماره ۱۳۶: هر شاه که داشت دولت و بخت جوان شماره ۱۳۷: نه با منی ار چه همنشینی با من شماره ۱۳۸: رفتی و به یک بارگرفتی کم من شماره ۱۳۹: بگرفت شها قضای بد دامن من شماره ۱۴۰: ای چرخ‌کمر مبند برکینه من شماره ۱۴۱: نازید به گرز گاوسار افریدون شماره ۱۴۲: گر حاجب و چاوش تو ای ناصر دین شماره ۱۴۳: ای شاه زتو تخت همی نازد و زین شماره ۱۴۴: ای حیدر و جمشید به شمشیر و نگین شماره ۱۴۵: ای شاه جهان دو گوشه روی زمین شماره ۱۴۶: ای برده به شمشیر همه ملک تگین شماره ۱۴۷: زین فتح‌ که‌ کرد شاه در کشور چین شماره ۱۴۸: خصمی‌که ستم بود همه همت او شماره ۱۴۹: سروی‌که بنفشه برگل آمد بر او شماره ۱۵۰: خصمی‌که بر او فسوس کرد اختر او شماره ۱۵۱: ای نور مه از جمال رخساره تو شماره ۱۵۲: ای کرده سپهر و اختران یاری تو شماره ۱۵۳: ای شاه چو آسمان کمان داری تو شماره ۱۵۴: خورشید بر آسمان نپیماید راه شماره ۱۵۵: دارند همه شگفت میران سپاه شماره ۱۵۶: خصمان تو رسم بد نهادند همه شماره ۱۵۷: ای پیش تو حاسدانت‌ را سنگی نه شماره ۱۵۸: پروین و ستارگان گردون پیمای شماره ۱۵۹: افروخته دولت شه عالم رای شماره ۱۶۰: ای رایت و رای تو همایون چو همای شماره ۱۶۱: شاها در فتح بر تو بگشاد خدای شماره ۱۶۲: دامی که در آن دام شکارم کردی شماره ۱۶۳: ای عشق تو عمرم به کران آوردی شماره ۱۶۴: از بهر جمال چهره همچو پری شماره ۱۶۵: در بر ملکا دل توانگر داری شماره ۱۶۶: ای باخته عشق در جهان با دگری شماره ۱۶۷: هر سال به‌کار ملک بیدار تری شماره ۱۶۸: هر دم زا‌دمی‌ خجسته دیدار تری شماره ۱۶۹: زاهد نکند توبه به زهد ای ساقی شماره ۱۷۰: خور گوید کاشکی که زرین تنمی شماره ۱۷۱: ای شاه نگویمت که چون گردونی شماره ۱۷۲: این مجلس شاه و گل‌فشان اندروی شماره ۱۷۳: لبیک دهد بخت چو آواز دهی شماره ۱۷۴: یار از غم من خبر ندارد گویی شماره ۱۷۵: ای ماه کمان شهریاری گویی