شماره ۳۸: ای یار چو روزگار یار من و توست

نوشته امیر معزی در دیوان معزی فصل رباعیات

شماره ۳۷: ای شاه دل روشن تو جوشن توست شماره ۳۹: دولت ‌که تو را داد به من زایل نیست

ای یار چو روزگار یار من و توست

بس کس که حسود روزگار من و توست


این باده که اندوه‌گسار من و توست

برگیر و بیا که ‌کار کار من و توست


نظر خود را بنویسید

نظرات