شمارهٔ ۷۸۸: بر بویِ وفایی که ندیدم ز تو نا اهل

بر بویِ وفایی که ندیدم ز تو نا اهل

افسوس جفایی که کشیدم ز تو نا اهل

جز غصّه و بی داد نخوردم ز تو بی رحم

جز زهرِ ملامت نچشیدم ز تو نا اهل

بس تن که به خواری بنهادم ز تو ناجنس

بس دستِ تغیّر که گزیدم ز تو نا اهل

یا رب چه بلاها که کشیدم ز تو ظالم

یا رب چه جفاها که شنیدم ز تو نا اهل

گفتی ز من است این که به جایی نرسیدی

الحق به کمالی نرسیدم ز تو نا اهل

دیگر نبرم نامِ تو وز تو نکنم یاد

پیوندِ محبّت ببریدم ز تو نا اهل

تو هم بحلی گر نکنی یاد نزاری

بس دم که به افسوس خریدم ز تو نا اهل