دستورنامه

بخش ۱ - توحید: قل الحمدلله نزاری فَقُل بخش ۲ - نعت رسول (ص): گزین کرد فی الجمله از کاینات بخش ۳ - مناجات: الهی زفضلت نباشد بدیع بخش ۴ - فصل در اخلاق - خطاب به خود: نزاری ز پاکیزه کاران درای بخش ۵ - اندیشه و سخن: چو بر مرکبِ فکر گردم سوار بخش ۶ - پیری بطلب - در تسلیم: یکی پیر رهبر طلب ای جوان بخش ۷ - دو فرزند شایسته شهنشاه و نصرت و یاد تاج الدین محمد: مرا فضل بخشنده دین و داد بخش ۸ - سبب نظم کتاب: بقا باد این هر دو را بی شمار بخش ۹ - تضمین بیت شیخ اجل سعدی: به تکرار و تذکار عادت کنند بخش ۱۰ - حرمت شراب: شراب آن گهی دست شرّست و شور بخش ۱۱ - مداح می: غذای تن و قوت جان است راح بخش ۱۲ - یار عهد جوانی: به عهد جوانی چنان بودمی بخش ۱۳ - دلیل راه: پس از مدتی در میان آمدم بخش ۱۴ - شهرت به شرب مدام: چو مشهور گشتم به شرب مدام بخش ۱۵ - هدایت پدر: پدر رحمت الله چو آگاه شد بخش ۱۶ - تبویب کتاب: سخن موجز و پرمعانی نکوست بخش ۱۷ - سه اندزر: سه باب است هر سه مبیّن کنم بخش ۱۸ - دو تعلیم: گروه سه دیگر جهان گشتگان بخش ۱۹ - حکایت: یکی بود در شهرِ تون پیش ازین بخش ۲۰ - می، جوان‌مردِ نامرد: غرض آن که بر هرچه عادت کنی بخش ۲۱ - ادب میزبانی: چو در خانه مهمان بری از پگاه بخش ۲۲ - به مستی سواری مکن: به پایانِ مستی سواری مکن بخش ۲۳ - حذر از ناجنس: مکن تا توانی به ناجنس میل بخش ۲۴ - در جستن یار هم‌جنس: نشاید بر اسرار کردن ستیز بخش ۲۵ - نو باده: به نوباده هر هفته یاری مَکُن بخش ۲۶ - صبوحی: صبوح آفتِ مغز و ضعفِ دل است بخش ۲۷ - آیین اهل عراق: شنیدم که فرمان دهان عراق بخش ۲۸ - اهلیّت باده خواران: چو می روح بخشی نیاید به دست بخش ۲۹ - سخا به مستی: به مستی سخاوت بود نا پسند بخش ۳۰ - حکایت: سرآشفته ای مستِ خود رای بود بخش ۳۱ - حفظ اعتدال: کسی را که می دم به دم می خورد بخش ۳۲ - می، سلطان بیدادگر: مکن اعتماد ای پسر بر شراب بخش ۳۳ - نقل شراب: اطبّا ز نُقل اندک آورده‌اند بخش ۳۴ - حفظ دندان: چو نقلی گرفتی به دندانِ تنگ بخش ۳۵ - کرامات می: ندیدیم هرگز به عمر دراز بخش ۳۶ - حکایت: گذر بودمان بر براکوهِ تون بخش ۳۷ - حکایت: برون آمدیم از نشابور مست بخش ۳۸ - مقامات می خوارگان: ندانی اگر هیچ بویی بری بخش ۳۹ - حکایت: ربا خواره‌ای بود؛ بیدانیی بخش ۴۰ - خلوت آباد حکیم: مرا هر چه با خویشتن بودمی بخش ۴۱ - عروج و الهام: به اوقات دیگر دل مستِ من بخش ۴۲ - سبب تغییر حال: شبی هاتف غیبم آواز داد بخش ۴۳ - من کیستم: مرا خود در اوقاتِ ردّ و قبول بخش ۴۴ - پس از توبه: پس از یک دو سالم که توفیق حی بخش ۴۵ - خطاب به شاهنشاه و نصرت: الا ای جگر گوشگانِ پدر بخش ۴۶ - ایجاز سخن: سخن موجز و منتخب کرده ام بخش ۴۷ - تاریخ نظم: به چشمِ جهان دیدة دوربین بخش ۴۸ - در مناجات و خاتمت: الاهی چو از نیّتم آگهی