۱۴ - من سقوطی کرده‌ام از آسمان

من سقوطی کرده‌ام از آسمان

وز خطا ، پرواز خواندم نام آن

شُکر ایزد ، فارغم از کفر و دین

عالَمی از شکِّ من اندر یقین

آنچه در اصلاح خود کوشیده‌ام

راست گویم؟ گاو نر دوشیده‌ام!

خود شدم درمانده از گرگِ درون

گرگ نَه ، دیوی همه جهل و جنون

بر جنونش ، سِحر و دارو بی اثر

جهل او ، از علم لقمان بیشتر (۱)

آنچه پندش داده‌ام پنجاه سال

هر چه عمری دادم او را گوشمال

نام توبه ، از لبش نشنیده‌ام

گر شما دیدید ، من هم دیده‌ام!

همچو نابینا که چسبد بر عصا

حرص را از خود نمی‌سازد جدا

ای مسلمانان ، به فریادم رسید (۲)

دیگران را هیچ ، من را هم درید

***********

۱ - لقمان: نام مردی حکیم که سخنان و اندرزهای ارزشمندی از او نقل شده است.

۲ - مصرع از سعدیست:

ای مسلمانان به فریادم رسید

کان فلانی بی‌وفایی می‌کند