عطار
فَریدالدّین ابوحامِد محمّد عطّار نِیشابوری (۵۴۰ - ۶۱۸ قمری) یکی از عارفان و شاعران ایرانی بلندنام ادبیات فارسی در پایان سدهٔ ششم و آغاز سدهٔ هفتم است. او در سال ۵۴۰ هجری برابر با ۱۱۴۶ میلادی در نیشابور زاده شد. وی یکی از پرکارترین شاعران ایرانی به شمار می‌رود و بنا به نظر عارفان در زمینه عرفانی از مرتبه‌ای بالا برخوردار بوده‌است.
کتابها و آثار
اسرارنامه عطار
اشترنامه عطار
الهی نامه عطار
بلبل نامه عطار
بیان الارشاد عطار
بیسرنامه عطار
پندنامه عطار
تذکرة الأولیاء عطار
جوهرالذات عطار
خسرونامه عطار
دیوان اشعار عطار
سی فصل عطار
فتوت نامه عطار
مختارنامه عطار
مصیبت نامه عطار
مظهرالعجایب عطار
مظهر عطار
منطق‌الطیر عطار
نزهت الاحباب عطار
هیلاج نامه عطار
وصلت نامه عطار
افزودن نظر
نظرات
نظری ثبت نشده است