شمارهٔ ۶: تلخ کرد از حدیث خویش طبیب

تلخ کرد از حدیث خویش طبیب

دوش لفظ شکرفروش مرا

از دو لب داد جهل خویش به من

وز دوزخ برد باز هوش مرا

زین پس از طلعت و مقالت او

گوش و چشمست چشم و گوش مرا