رباعی شمارهٔ ۱۷۰: تا در طلب مات همی کام بود

تا در طلب مات همی کام بود

هر دم که بروی ما زنی دام بود

آن دل که در او عشق دلارام بود

گر زندگی از جان طلبد خام بود