رباعی شمارهٔ ۱۷۸: گاهی فلکم گریستن فرماید

نوشته سنایی در دیوان اشعار سنایی فصل رباعیات

رباعی شمارهٔ ۱۷۷: آنی که فدای تو روان می‌باید رباعی شمارهٔ ۱۷۹: روزی که بتم ز فوطه رخ بنماید

گاهی فلکم گریستن فرماید

ناخفته دو چشم را عنا فرماید


گاهیم به درد خنده لب بگشاید

گوید ز بدی خنده نیاید آید


نظر خود را بنویسید

نظرات