رباعی شمارهٔ ۱۸۳: دی بنده چو آن لالهٔ خندان تو دید

دی بنده چو آن لالهٔ خندان تو دید

وان سیب در آن رهگذر جان تو دید

نی سیب در آن حقهٔ مرجان تو دید

کاندر دل تنگ خود زنخدان تو دید