رباعی شمارهٔ ۲۰۵: شب گشت ز هجران دل فروزم روز

شب گشت ز هجران دل فروزم روز

شب تیز شد از آه جهانسوزم روز

شد روشنی و تیرگی از روز و شبم

اکنون نه شبم شبست و نه روزم روز