رباعی شمارهٔ ۲۸۲: از آمدنم فزود رنج بدنم

نوشته سنایی در دیوان اشعار سنایی فصل رباعیات

از آمدنم فزود رنج بدنم

از بودن خود همیشه اندر محنم


وز بیم شدن باغم و درد حزنم

نه آمدن و نه بدن و نه شدنم


نظر خود را بنویسید

نظرات