رباعی شمارهٔ ۳۴۳: چون موی شدم ز رشک پیراهن تو

چون موی شدم ز رشک پیراهن تو

وز رشک گریبان تو و دامن تو

کاین بوسه همی دهد قدمهای ترا

وآنرا شب و روز دست در گردن تو