رباعی شمارهٔ ۳۸۲: در پیش خودم همی کنی آنجابی

در پیش خودم همی کنی آنجابی

پس در عقبم همی زنی پرتابی

جاوید شبی بیاید و مهتابی

تا با تو غم تو گویم از هر بابی