رباعی شمارهٔ ۴۰۲: بیداد تو بر جان سنایی تا کی

بیداد تو بر جان سنایی تا کی

وین باختن عشق ریایی تا کی

از هر چه مرا بود ببردی همه پاک

آخر بنگویی این دغایی تا کی