رباعی شمارهٔ ۴۰۴: می خور که ظریفان جهان را دردی

می خور که ظریفان جهان را دردی

برگرد بناگوش ز می بینی خوی

تا کی گویی توبه شکستم هی هی

صد توبه شکستم به که یک کوزهٔ می