رباعی شمارهٔ ۴۲۱: ای شور چو آبکامه و تلخ چو می

ای شور چو آبکامه و تلخ چو می

چون نای میان تهی و پر بند چو نی

بی چربش، همچون جگر و سخت چو پی

بد عهد چو روزگار و مکروه چو قی