الباب الرّابع: فی صفة العقل و احواله وافعاله و غایة عنایته و سبب وجوده

بخش ۱ - فی صفة العقل واحواله وافعاله و غایة عنایته و سبب وجوده: ذکر العقل اوجب لان نتائجه اعجب، من لا عقل له لادین له، قال النّبی صلّی‌اللّٰه علیه وآله وسلّم: اوّل ما خَلَق‌اللّٰه بخش ۲ - اندر ستایش عقل و عاقل و معقول: هرچه در زیر چرخ نیک و بدند بخش ۳ - فی اَنّ العقل سلطان الخلق و حجّة الحق: عقل سلطان قادر خوش خوست بخش ۴ - در شرف نفس و عقل: پدر و مادر جهان لطیف بخش ۵ - حکایت در داد و ستد خردمند: معن دادی خمی درم به دمی بخش ۶ - در نفس کلّی و پیوستن به عقل و معرفت گوید: در عبارت کتاب مسطورست بخش ۷ - در روح حیوانی گوید: بعد ازان سالکان چو بشتابند بخش ۸ - اندر کمال عقل: چار طبعش مرید و او پیر است بخش ۹ - اندر عزّت عقل: عزّتِ عقل هست سوی روان بخش ۱۰ - اندر جمال عقل: سبب امت و رسولی او بخش ۱۱ - در آفرینش جهان: از برای تناهی اندر کرد بخش ۱۲ - اندر مراتب عقل: هست اعضا چو شهر و پیشه‌وران بخش ۱۳ - در ذکر قوای حاسّه و حافظه: نفس کو مر ترا چو جان دارست بخش ۱۴ - اندر جمع بین عقل و شرع: عقل چشم و پیمبری نورست